In these days,
Kerim and I would celebrate our 20th year together, but he couldn’t make it. He
passed away on April and left behind all good memories of 20 years full of love
(and more years before that as friends). After such a big and unexpected loss,
all one can feel is emptiness, heartbreaking pain, anger...
We were very lucky
because we spent half of our lives together, we shared everything, we have been
best friends, we travelled around the world, we tried to do not delay anything
we want to do, we enjoyed each day of our lives with love during 20 years.
Kerim
was a good man with a big heart, a good photographer, most important and loved
person in my life, my best friend. Nothing can fill his place. I miss him.
I’m gonna miss him a lot.
Aybige
--------------------------------------
Bugünlerde
Kerim ve ben 20. yıldönümümüzü kutlayacaktık ama o artık yok. Nisan ayında,
ardında, aşk ve sevgi dolu 20 yılımızın (onun öncesinde de arkadaş olarak
geçirdiğimiz yılların) güzel anılarını bırakarak, bu dünyadan ayrıldı gitti. Bu
kadar beklenmedik ve büyük bir kayıp karşısında insanın tek hissedebildiği,
boşluk, yürek paralayan bir acı, kızgınlık...
Şanslıydık çünkü ömrümüzün
yarısını birlikte geçirdik, her şeyi paylaştık, birbirimizin en iyi dostu
olduk, dünyayı dolaştık, yapmak istediğimiz şeyleri elimizden geldiğince
ertelememeye çalıştık, birlikte geçirdiğimiz sevgi dolu 20 yılı dolu dolu
yaşadık, hayatımızın tadını çıkardık.
Kerim, kocaman yürekli, güzel bir adamdı,
iyi bir fotoğrafçıydı, hayatımdaki en değerli ve en sevdiğim insandı. Kalbimdeki
yeri hep kalbimin başköşesi olacak, hayatımdaki yerini ise hiçbir şey
dolduramayacak. Onu çok özlüyorum. Onu daima özleyeceğim.
Aybige
