A Cat From London

25 Temmuz 2014 Cuma

HAPPILY LIVED 20 YEARS

In these days, Kerim and I would celebrate our 20th year together, but he couldn’t make it. He passed away on April and left behind all good memories of 20 years full of love (and more years before that as friends). After such a big and unexpected loss, all one can feel is emptiness, heartbreaking pain, anger...

We were very lucky because we spent half of our lives together, we shared everything, we have been best friends, we travelled around the world, we tried to do not delay anything we want to do, we enjoyed each day of our lives with love during 20 years.

Kerim was a good man with a big heart, a good photographer, most important and loved person in my life, my best friend. Nothing can fill his place. I miss him. I’m gonna miss him a lot.

Aybige

--------------------------------------

Bugünlerde Kerim ve ben 20. yıldönümümüzü kutlayacaktık ama o artık yok. Nisan ayında, ardında, aşk ve sevgi dolu 20 yılımızın (onun öncesinde de arkadaş olarak geçirdiğimiz yılların) güzel anılarını bırakarak, bu dünyadan ayrıldı gitti. Bu kadar beklenmedik ve büyük bir kayıp karşısında insanın tek hissedebildiği, boşluk, yürek paralayan bir acı, kızgınlık...

Şanslıydık çünkü ömrümüzün yarısını birlikte geçirdik, her şeyi paylaştık, birbirimizin en iyi dostu olduk, dünyayı dolaştık, yapmak istediğimiz şeyleri elimizden geldiğince ertelememeye çalıştık, birlikte geçirdiğimiz sevgi dolu 20 yılı dolu dolu yaşadık, hayatımızın tadını çıkardık.

Kerim, kocaman yürekli, güzel bir adamdı, iyi bir fotoğrafçıydı, hayatımdaki en değerli ve en sevdiğim insandı. Kalbimdeki yeri hep kalbimin başköşesi olacak, hayatımdaki yerini ise hiçbir şey dolduramayacak. Onu çok özlüyorum. Onu daima özleyeceğim.

Aybige

5 Nisan 2014 Cumartesi

TULIP TIME IN ISTANBUL

Tulip (lâle) is one of the symbols of Turkey and since hundreds of years, has a special place in our architecture, decorative arts, literature, names, etc. In Europe tulip is mostly known as the flower of Netherlands but as the real tulip lovers gonna know, the first tulip bulb is introduced and gifted to NorthWestern Europeans by a Turkish sultan, Süleyman The Magnificent.

End of march and beginning of april is the period when you can see dozens of types and colors of tulip everywhere in Istanbul, but the best place to celebrate Istanbul Tulip Festival is Emirgân Park at Bosphorus shore. Last three springs, we missed the tulip time of Istanbul, instead we enjoyed the daffodil time of London. That’s why yesterday we headed to Emirgân Park to catch up.

After a nice breakfast and relaxing under the sun like cats at Bosphorus waterfront, the over crowded park shocked us a little but anyway we enjoyed the tulip time (and took few hundreds of tulip photos).

-------------------------------

Yüzyıllardır mimarimizden, dekoratif sanatlarımıza, edebiyatımıza, isimlerimize vs. yer etmiş lâle. Sahip çıkmayıp dönerimizi, yoğurdumuzu komşuya kaptırdığımız gibi, lâlemizi de Türkler tarafından Osmanlı zamanında kendilerine armağan edilen bir lâle soğanını baştacı etmiş Hollandalılara kaptırmışız. Şimdi maalesef ne kadar tepinirsek tepinelim, lâle memleketi deyince dünyanın ilk aklına gelen Hollanda oluyor.

Her sene mart sonu, nisan başında İstanbul’u gelin gibi süsleyen onlarca çeşit, renk lâlenin güzelliğine doyum olmaz. Ama son üç bahardır İstanbul’un lâle zamanını kaçırıyor, onun yerine Londra ellerinde nergis zamanını bağrımıza basıp avunuyorduk. Bu nedenle bu sene, her ne kadar şehrin her yeri lâlelerle bezeli olsa da, o üç baharlık arayı kapatmak için, tıpkı çocukluğumuzdaki gibi, lâle zamanının tadının en güzel çıkarılacağı Emirgân Parkı’na gidelim dedik. Boğaz kıyısında güzel bir kahvaltıdan ve güneşin altında kediler gibi mayıştıktan sonra Emirgân Parkı’na gittiğimizde kalabalık ama asıl önemlisi ziyaretçi profili bizi tam anlamıyla şoke etti.

Çocukluğumuzun, ilkgençliğimizin, Emirgân Parkı’nın lâlelerinin tadını çıkaran, Sarı Köşk ve Beyaz Köşk’te çay-pasta, bira keyfi yapan (malûm, o zamanlar köşkler ve kasırlar, saygıyla andığımız Sn. Çelik Gülersoy yönetimindeki Türkiye Turing Kurumu tarafından yönetiliyordu, belediyeye geçmemişti, alkol yasaklanmamıştı vs) ziyaretçileri nerede, bugün ağzımız açık, şaşkın bir şekilde bakakaldığımız, her lâle öbeğinin başına (başlarına geleceği bildikleri için) diktikleri bekçilerin düdük çala çala, sözle uyara uyara bir hâl olduğu, insanın “Sanırım şimdi biri hüloooğ diye bağıracak” hissine kapılmasına neden olan ziyaretçiler nerede... Neyse, sonunda her şeye rağmen birbirinden güzel, rengârenk, çeşit çeşit lâlelerin tadını çıkardık, hatta birkaç yüz tanecik de lâle fotoğrafı atmışız bu arada arşive abartıp.

3 Nisan 2014 Perşembe

A PICASSO EXHIBITION

Yesterday we headed to Beyoğlu, one of oldest neighborhoods of Istanbul, to visit few exhibitions. One of them was Engravings and Ceramics from the House of Birth of Pablo Picasso exhibition at Pera Museum.

We are delighted to visit this exhibition. Not only for having the chance to see one more time this master's brilliant art work, also to see an impressive selection of his engravings and ceramics to observe his stylistic and artistic transitions, how he combine the styles in his work especially in engravings.

Exhibition is open until 20 of April 2014 at Pera Museum, Istanbul. You can also find the book of this small but impressive exhibition at museum shop.

------------------------------

Dün birkaç sergi gezmek üzere Beyoğlu’na yollandık. Bunlardan bir tanesi Pera Müzesi’ndeki Pablo Picasso’nun Doğduğu Evden Gravürler ve Seramikler sergisiydi.

Küçücük turşucuk bir sergiydi ama bayıldık. Sadece bu usta ressamın eserlerini bir kez daha görme şansını yakalamış olduğumuz için mutlu olmadık, aynı zamanda sanatçının özellikle gravürlerindeki üslûpsal ve sanatsal geçişleri, çalışmalarında değişik tarzları nasıl harmanladığını gözlemlememize olanak sunan eser seçimi ve sergileme şeklini de çok sevdik.

Sergi 20 Nisan 2014 tarihine kadar İstanbul’da, Pera Müzesi’nde açık. Ayrıca bu küçük ama etkileyici serginin kitabını da müze dükkânında bulabilirsiniz.

2 Nisan 2014 Çarşamba

FULL ENGLISH BREAKFAST

One of the best foods of British kitchen is full English breakfast, a big portion of cooked breakfast which contains eggs (scrambled or fried), sweet beans, bacon, mushrooms, tomato, sausages, black pudding and hash browns. Of course with HP sauce and a cup English tea.

It’s tasty and fulfilling. After eating one portion of full English breakfast you can feel full almost until the dinner time.They serve it all day long and not only during the morning, so if you are not open minded for a heavy breakfast like this, you can try it during the lunch time also.

In UK, best places to try full English breakfast, are small cafes nicknamed "greasy spoon". They are not fancy, they might not be as good looking for your expectations or the best place you would choose for a breakfast but believe us, the yummiest English breakfast you gonna eat are not in London’s most famous cafes, in these modest “greasy spoons”.

When we were living in London, every few weeks, we were eating full English breakfast in our neighborhood at Workers Cafe in Upper Street no:172, if you are around Angel, Islington you can give them a chance. Full English breakfast is definitely not for everyday’s breakfast of our Mediterranean bodies or to eat if it’s a hot day but when you are in UK even in summer you don’t hear this “hot” word, so go on.

-----------------------------

Dünya mutfakları arasında oldukça zayıf bir yeri olan İngiliz mutfağının en leziz gıdalarından birisi, kocaman bir porsiyon kızarmış veya çırpılmış yumurta, tatlı soslu kurufasulye, kızarmış domuz jambonu, ızgara mantar, ızgara domates, domuz sosisi, black pudding isimli bir tür domuz kanı sucuğu ve hash brown isimli bir tür patates mücverinden oluşan İngiliz kahvaltısı. Tabii ki yanında bir İngiliz klâsiği olan HP sos ve bir fincan çayla birlikte.

Bu lezzetli ve kalori bombası kahvaltı o kadar doyurucu ki, sabah yedikten sonra, neredeyse akşam yemeği saatine kadar tokluk hissedebilirsiniz. İşin güzel yanı, sadece sabahları değil, bütün gün servis ediliyor olması yani sabah sabah bu kadar ağır bir kahvaltı fikrine açık değilseniz, öğlen yemeği niyetine de afiyetle götürebilirsiniz.

Birleşik Krallık’ta, en iyi İngiliz kahvaltısını tadabileceğiniz yerler “greasy spoon” (yağlı kaşık) adı verilen küçük kafeler. Kesinlikle şık değiller, beklentilerinizi karşılayacak kadar iyi görüntüleri olmayabilir ya da kahvaltı için ilk seçeceğiniz yer görüntüsüne sahip olmayabilirler ama bize inanın, en leziz İngiliz kahvaltısını Londra’nın en şık ve pahalı kafelerinde değil, bu “yağlı kaşık” denilen ucuz, mütevazi kafelerde yersiniz. Bu arada işin ilginç yanı, bu tipik İngiliz ürününü servis eden bu kafelerin çoğunu Türk kökenlilerin işletiyor olması ve İngiliz müşteriyle dolup taşması.

Londra’da yaşarken birkaç haftada bir, mahallemizde, Upper Street numara 172’deki Workers Cafe’de İngiliz kahvaltısı ziyafeti çeker, her seferinde “ah, vah, çatlıyorum, en az altı ay yemem” der, bir iki hafta sonra yine damlardık. Eğer Londra’da yolunuz Angel, Islington civarına düşerse kahvaltı için bu kafeyi bir deneyin. İngiliz kahvaltısı bizim Akdenizli bünyemiz için kesinlikle her gün yenecek bir kahvaltı türü değil ya da sıcak günlerde tüketilecek bir gıda değil ama Birleşik Krallık ellerinde “sıcak” kelimesi yazın bile duyulmadığından sorun yok, afiyetle yiyin.

1 Nisan 2014 Salı

BOZCAADA DOORS

Doors from Bozcaada (Tenedos), a small, wine maker Turkish island in Aegean Sea...

--------------------

Bağlarla dolu, 2500 nüfuslu küçük adamızdan kapılar...

28 Mart 2014 Cuma

RELAXING TIME IN BOZCAADA

On one side upcoming elections and unbelievable scandals we are hearing about the government, on the other side banned Twitter, YouTube and other crazy stuff. Turkey is little bit busy but not boring at all in these days.

Despite this traffic of events, we left Istanbul for few weeks behind and headed to Bozcaada (Tenedos Island) to have some relaxing time in our stone house. Half empty island, silent vineyards, warming sun, cats in every corner...

Just perfect.

----------------------------

Bir yanda yaklaşan seçimler ve hükümetle ilgili duyduğumuz inanılmaz skandallar, diğer yanda Twitter, YouTube yasakları ve diğer akıl uçuran olaylar. Memleket bugünlerde çok yoğun, insanın sıkılmaya vakti olmuyor.

Biz de bu arada, bütün bu olayları ve İstanbul’u arkamızda bırakıp rahatlamak için birkaç haftalığına Bozcaada’daki evimize kaçtık. Neredeyse bomboş, bize kalmış ada (artık sadece sezonda üç ay adada çalışıp, yılın gerisini Çanakkale’de aldıkları evlerinde geçiriyorlar adalılar, gerisini siz anlayın gari), ıssız bağlar, insanın içini ısıtan güneş, her köşebaşında kediler...

Daha ne olsun?

13 Mart 2014 Perşembe

A TATAVLA STORY

Yesterday evening in a theatre in Istanbul, Alkışlar Tiyatrosu players performed a story taking place in one of old neighborhoods of Istanbul, in Tatavla (actual name Kurtuluş). It was about Tatavla, it was about Turks, it was about “us”. It was about muslim, Greek orthodox, Armenian people of this country living together, sharing happiness and pain. Before the play, actors and audience shared a minute of silence for Berkin. He was a 15 years old boy, shot by police with a gas canister from his head last summer, during the protests against islamist government.

Yesterday, we farewelled him after 269 days of coma. Yesterday we felt ashamed for not being able to protect him. Yesterday, people talking of being religious but trying to divide this country as muslim, christian, jewish didn’t feel ashamed...

------------------------------------

Dün akşam Profilo Alışveriş Merkezi tiyatro salonunda, Alkışlar Tiyatrosu oyuncuları Bir Tatavla Masalı’nı sahneye koydular. İstanbul’un eski semtlerinden Tatavla’nın (şimdiki adıyla Kurtuluş), Türklerin, “bizim” öykümüzdü anlatılan. Bu ülkenin birarada yaşayan, acıyı ve mutluğu paylaşan müslüman, Rum, Ermeni halkıydı anlatılan. Oyundan önce oyuncular ve seyirciler Berkin için bir dakika saygı duruşunda bulundu, hep birlikte “Berkin Elvan ölümsüzdür” diye haykırdı.

Dün, 15 yaşındaki kara gözlü çocuğa veda ettik. Dün, onu koruyamamış olduğumuz için utandık. Dün, dindar olmaktan söz eden ama bu ülkeyi müslüman, hristiyan, yahudi diye bölmeye kalkışanlar utanmadılar...